نهج سعادت

زاد روز حضرت علی اکبر ـ علیه السلام ـ و روز جوان را شاد باش می­گوییم.

در برخی روایات آمده است که گاه خدا نزد فرشتگانش مباهات می­کند. مباهات در فارسی با نازیدن و نازش برابر است. اگر خدا به چیزی بنازد به حتم زیبا و ارزشمند خواهد بود. از جمله چیزهایی که خدای سبحان به وجودشان نازیده است و می­نازد، جوانان عابدند.

در حدیثی از پیامبر ـ صلی علیه وآله ـ آمده است:

إنّ اللَّهَ تعالى یُباهِی بِالشّابِ العابدِ الملائِکةَ، یَقولُ: أُنظُروا إلى عَبدی تَرَکَ شَهوَتَهُ مِن أَجلی؛[1]

خدا ی تعالی به وجود جوان عابد به فرشتگانش می­نازد و می­­گوید: بنده ام را بنگرید! خواهش­ها و لذت­هایش را برای  من رها کرده است.

      و چه ارزشمند است عبادت جوان در نزد خدای تعالی که پیامبرش ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود:

 «فَضلُ الشَّابِ العابدِ الّذی تَعَبَّدَ فِی صَبَاهُ عَلَى الشِّیخِ الّذی تَعَبَّدَ بَعدَ ما کَبُرَت سِنُّهُ کَفَضلِ المُرسَلینَ عَلَى سائِرِ النَّاسِ»؛[2]

برتری جوان عابدی که در آغاز جوانى، خدا را بندگی کند بر پیرى که در سالخوردگی­اش خدا را عبادت کند، همانند برتری پیامبران بر دیگر مردمان است.

در روایت دیگر پیامبر ـ صلی الله علیه وآله ـ می­فرماید:

یَا أَبَاذَرٍّ مَا مِنْ شَابٍّ تَرَکَ الدُّنْیَا وَ أَفْنَى شَبَابَهُ فِی طَاعَةِ اللَّهِ إِلَّا أَعْطَاهُ اللَّهُ أَجْرَ اثْنَیْنِ وَ سَبْعِینَ صِدِّیقاً؛[3]

ای ابوذر! هیچ جوانی نیست که خواهش های دنیا را واگذاشته و جوانی­اش را در طاعت خدا سپری کرده باشد، ؛ مگر که خدا پاداش هفتاد و دو صدِّیق[4] را به او می­دهد.

 

     این روایت پیامبر ـ صلی علیه وآله ـ نیز ارج و قرب جوانان بازگشت کننده به سوی خدا را می­نمایاند:

«ما مِن شَی‏ءٍ أَحَبُّ إلىَ اللهِ تَعالَى مِن شَابٍ تائِبٍ و ما مِن شَی‏ءٍ أَبغَضُ إلىَ اللهِ تَعالَى مِن شَیخٍ مُقیمٍ عَلىَ مَعاصِیهِ»[5]؛

در نزد خدای تعالی چیزی دوست داشتنی تر از جوان توبه کننده و چیزی ناخوشایندتر از سالخورده­ای نیست که بر گناهانش پای می­فشرد.